Ganon pa rin eh.

Kung matatandaan ang entry sa isang kaibigang napapalayo. Tungkol pa sa kanya ang entry na ito.

Akala ko okay na kame eh. Nag-usap na kame tungkol sa nangyari. Nahalata na rin pala nya na may problema kaya kinunsulta nya ako. Ipinaliwanag ko naman ang nararamdaman ko. Humingi kame ng dispensya sa isa't isa dahil sa isang misunderstanding.

Pero misunderstanding nga lang ba?

Hindi kase nabago eh. Nai-open lang feelings namin pero hindi na bumalik yun dati.

Mas nasasaktan ako ngayon dahil sa akala kong alam na nya ang naramdaman ko nung una. Kaso ganon pa rin.

I remember.

Lumabas ako kagabi. Kumain sa 8065 Bagnet with Jhen, dumaan si Homer pero umalis din agad. Sa Starbucks na nakasunod sila Thina and Terence.

Habang hinihintay namin ni Jhen sila Thina and Terence, nagkukwentuhan kame. Napag usapan si super ex nya. Nasingit ko saglit si Werner. Pero hindi ko alam kung baket mas naisip ko si Raymund.

Hindi ko na rin maalala ng masyado ano mismo yun topic nung maalala ko yung isang kinakikiligan ko kay Raymund.

Bigla ko lang kase naalala yun time na naramdaman at nasabi ko sa kanya na mahal ko na sya, hindi nya ako sinabihan kaagad ng nararamdaman nya. Hindi ako nage-expect non kase alam ko naman na usapan namin na bawal nga ang mag-in love.

Alam ko na lang kinabukasan non sinabihan nya ako ng mahal din nya ako. Na kung alam ko lang daw, na habang natutulog ako binubulungan nya ako ng "I love you". Nung nasabi nya saken yon non, ang tuwa ng puso ko. Hahaha

Ngayon ko na lang ulet naalala to, hindi ko ata naisama to sa OGL entry ko nung 2009.

Habang nagkukwentuhan kame ni Jhen, well habang nagkukwento sya (at nakikinig naman talaga ako), pumasok lang talaga sa isip ko yun moment na yon. Gusto ko i-kwento kay Jhen, pero ayoko putulin ang pagku-kwento nya.

May konting saya ako na-feel nung naalala ko yun moment na yon. Hindi ako kinilig. Pero alam mo yon, naramdaman mo ulet yun saya mo non. Kahit ilang segundo lang. Ang sarap eh. Hindi ko ma-explain. Pero may joy talaga ako na-feel. Limang taon na rin pala yon, pero ngayon ko lang ulet naalala. Ang parati ko naalala lang eh yun nagising ako na nasa tabi sya ng bed at pinapanood akong matulog.

Oh well, di tuloy ako makatulog pag-uwi ko. Inabot pa ako ng pasado alas-kwatro dahil naalala ko sya. Wala namang masama naalala ko sya diba?! Ayoko isipin na pag dumarating ako sa ganitong punto na baka kase mahal ko pa sya. Pero diba, OGL ko sya eh.

Kaibigan, napapalayo ka na.

Nalulungkot ako.

Feeling ko, napapalayo na ako sa isang kaibigan. Hindi ko masabing naagaw na sya ng iba dahil kaibigan ko rin ang bagong kasundo nya.

Pero nararamdaman ko na masyado ang pagbabago. Hindi na ako ang tinatawagan kapag merong gustong ikwento. Hindi na rin ako ang unang nakakaalam sa mga balitang sanay na akong ako ang unang may alam.

Hindi sa selfish ako, pero minsan lang kase ako magkaron ng ganong kaibigan.

Hindi na ako ang madalas nyang hinahanap or tinatawag pag may biglang gusto sya sabihin. Or may nakakatuwang nangyari.

Nahuhuli na ako masyado sa balita.

Pag ako ba ang kaibigan mo, at sa tuwing may nira-rant ka at nakikinig lang ako at hindi masyado palasalita, wala ba akong dating sayo?

Pasensya na, mas nakikinig ako at di talaga pala komento. Pero hindi dahil di ako nagsasalita ay hindi ako concern sayo. Hindi dahil tahimik ako ay hinahayaan lang kita sa mga decision mo.

Sad news day.

Found out that Jaypee's leaving for Australia soon. I know this naman na before pa, nakakabigla lang ang balita na matutuloy na at mukhang real soon na ito.

Another friend of him, just told me that according to Jaypee's sister daw that he has a new girlfriend na.

I'm happy for him. I'm sad but I'm happy for him. He's moving on and mas magiging maayos na buhay nya.

09152010: A kilig day

Yesterday was double kilig day for me.

Super cranky ako nung morning pa lang. Dahil gutom ako. Iritado ako ng bongga. Buti at naka-chat ko si Peewee at sinabihan akong kumain. Magpaluto na lang daw ako ng spam and egg. Nakinig naman ako at nagpaluto at kumain.

Gumanda na mood ko syempre.

Tapos pa, itong si Pow nag post sa wall ko. Kinilig ako ng bongga. As in. Hahaha

We all love Pow. At least mga Powettes ah. Di ka ba kikiligin pag ganyan ang sinabi sayo? I know wala lang yan, expression nya kumbaga dahil sa sinabi ko. Pero wala lang, kakilig lang. Fan ako eh, tapos ayun. Basta, kahit di mini-mean yan, kilig ako. Hahaha

Kay Pow lang din ako kinikilig ng bongga habang nung kame pa ni Jaypee at habang kinikilig ako sa kanya ay pakiramdam ko nagtataksil ako kay Jaypee. Hahaha pero sya lang din ang pinayagan ako ni Jaypee non na mahalin ko raw at kahit kiligin ako di daw sya mag-worry. Ay confident si gago. Hahaha

Ayun lang. Nakakalamang man sila Sally, Otch and Jhen saken sa pagdikit, kausap at pa-picture kay Pow. Well, nag-labyu sya saken. Bwahahaha (wala kayang sasagot saken mamaya ng "keep telling yourself that"? :D)

Tapos, nalaman kong manonood ng Resident Evil: Afterlife itong kapatid ko. Tinanong ako kung gusto ko sumama, tanong or nag-aya. Basta ganon. Inaya ko rin si Jemjem.

Ay naku ang excitement ko, kaloka. Di nako mapakali. Hahaha

Nung bumili kame sa Taters, merong life size or higante size na pala, na poster sila Wentworth Miller, Milla Jovovich and Ali Larter, gustong gusto ko magpa-picture sa poster ni hubby. Kaso nahiya ako. Pero potah pa rin yun kilig ko.

Sabi ko after na lang ng movie ako magpa-picture don, kaso na-realize ko, sa kabilang theatre pala kame manonood. Asar.

While watching, sus sa umpisa pa lang pagkakita ng pangalan ni Wentworth, kinilig na naman ako.

Eh di lalo na nung lumabas na sya, yun kapatid ko tumingin na saken. Sabi nya "yan na" bwahahaha si Jemjem na katabi ko naman sa kanan ko, sabi din nya "yan na" hahahahaha

Di ko na naintindihan yun pelikula, I swear. Kinilig na lang ako ng kinilig, tinitigan ng tinitigan si Wentworth Miller. Pagtapos nung movie, parang sabi ko na lang "maganda ba yun pelikula? Di ko naintindihan eh" hahahahaha

Yun mga fight scenes nya, mas nakakakilig pa. Ang gwapo nya. Pag nabubugbog sya, gusto ko tulungan eh. Kaloka.

Ang gwapo nya, I swear mababaliw ako.

I'm so happy also na kasama ko kapatid ko at si Jemjem. Tapos nakapag strawberry banana blizzard pa ako. Yey!

Cranky-ness ako.

I'm not having a good morning.

I am cranky. Gutom ako eh.

At pano naman kase, pag gising ko kanina itong si Brenda pumasok sa kwarto ko. I dont mind naman. Kaya lang bagong gising ka. Tapos kwento sya ng kwento. Kung ano ano. Pati sa kapitbahay, kay tito Kiko, at iba pa. Medyo iritable lang ako. Pag bagong gising kase ako lalo na at di pa ako bumangon, gusto ko mag muni muni lang. Gusto ko oras ko lang muna yon. Pag bumangon nako lalo na at lumabas ng kwarto, don ok lang kausapin mo na ako at kwentuhan ng kahit ano.

Anyways, di ko lang alam kung baket iritableng iritable ako. Dahil sigurado ako hindi ako nag-PMS today. Siguro nga dahil lang sa gutom.

Kaya magpapaluto nako ng Spam and egg... Kay Brenda hahahaha

alaala lang.

3rd month sana namin today.

Simula kahapon, nagsimula na ang pagre-reminisce ko sa mga nangyari nung July 9, 2010. Ngayon naman July 10, 2010. Ganitong oras nung nakaraang buwan, nag-aayos nako eh. Habang ka-text ko sya at pinag-uusapan namin kung paano kame magkikita para sa dinner date namin. Super excited pa ako non, di ko alam isusuot ko. Nagkukulot ako ng buhok habang natatakot sa lakas ng kulog, kidlat at ulan. Habang kausap ang pinsan ko at ka-text ko sya.

Nakakatawa pa, may time pa na biglang kumidlat ng malakas, niyakap ko yun hawak kong salamin. Natawa kame bigla ni Valerie kase imbes ilayo ko yun salamin, niyakap ko pa.

Di ako mapakali non, hinintay namin humina ang ulan para makapag-dinner na kame. Halos 9pm na nung humina ang ulan. Di na namin pinatigil kase malabo na. Kaya hinatid na lang ako ng bf ng pinsan ko sa Enzo.

Bago ako bumaba, nakita ko sya. Nakatayo sa kabilang kanto, naka t-shirt, naka-shorts. Pero kunyari hindi ko sya nakita. Pagbaba ko ng motor, kunyari naghahanap ako hanggang lumapit sya samin.

Naka violet sya na tshirt, halos kakulay ng jacket ko. Ang ayos ng buhok nya. Ang bango at ang gwapo nya.

Umalis na si Edwin at pumasok na kame ng resto. Humanap ng table. Pag upo namin, inabutan kame ng menu ng waiter. Hmm chinese food sine-serve nila. Ok, I ordered sweet & sour pork and mango shake. He ordered buttered chicken, chopseuy, pinapple juice and 2 plain rice.

Habang nag-aabang ng pagkain, pinanonood namin yun band. Katulad ng lagi ko ginagawa, sumasabay ako sa pagkanta nila. Aba, nakita ako ng vocalist at sabihang mag-jam sa kanila. Yoko nga. Alala ko pa, puro lumang emo songs.. Alone, All out of love, etc. May konti rin kame kwentuhan. At tinanong ko sya kung ano yun sasabihin nya saken na gusto nya sa personal nya ikwento. Sabi nya mamaya na raw.

Dumating pagkain namin, ang dami. Kaya tinanong nya ako kung kumain na ba si Valerie. Tawagan ko raw at pasunurin ko dahil ang dami naming pagkain.

Kaya pinasunod ko naman si Ler, kaso patapos na kame nung dumating sya.

Umuwi rin sya after kumain, kame naman naghintay ng jeep para makapunta na sa rest house. Ang lakas kaya ng ulan.

Sabi ko, gusto ko kulay ng shirt nya. Kakulay ng jacket ko. Sabi nya "soulmate" natawa kame. At sabi ko sa kanya "nakita mo na kaya suot ko ito kagabi." Natawa lang ulet kame pareho.

Tagal din before may dumating na jeep. At ng may dumating, syempre tinakbo namin at basa kame ng ulan. Kwento pa sya na kung alam ko raw ba na kapag umulan at tumakbo ka ay mas malaki ang chance mabasa ka kesa maglakad. Sabi ko alam ko yon. Kinuwento pa nya na sinabi daw nya kay Gee yon dati, at natawa raw sya ng makita nyang sinubukan agad ni Gee yon. :D

Bumaba kame sa may 7-Eleven para bumili ng Tanduay Ice, yosi, chips, ice and water. Hindi na rin daw kame masusundo ni Dic kase mababasa rin kame kung mag-motor pa kame. Kaya nag-trike na lang kame.

Bad trip pa ako non, kase may nadaanang matubig at basa ako. PMS pa pala ako non ng hindi ko alam, kaya iritang iritado ako.

Nilalamig pa ako sa ice na nakasandal sa binti ko.

Pagdating namin sa rest house, slight nakasimangot ako. Kase kahit papano, gusto ko yun tipong maging concern sya saken na nabasa ako. Or lambingin man lang.

Later on, nilagay na namin yun drinks and ice sa ref. Naki-cr ako, nag-sounds kame. Nag kwentuhan saglit tapos kumuha na ng tig-iisang bote ng TI.

Inom, yosi, kwentuhan, kulitan ng konti. Medyo bored ako.

Pinarinig ko rin mga songs sa Fired Up album ng FlipMusic.

Di nagtagal, iniwan na kame ni Dic para matulog. Kame na lang ang nagkwentuhan.

Don na nya kinuwento lahat ng mga hinaing at galit nya kay MJB. Sa panahong to, bad trip din ako sa babaing yon dahil sa mga ginawa nya. Makapal ang mukha nya.

May moment pa, babaw pero kinilig ako. 3 pa kame non eh, nakapatong paa sa lamesa, sya naman parang tinapik nya ng paa din nya binti ko. Basta.

Maraming times din, nakikita ko sya sa peripheral view ko na tinitignan nya ako. Or kapal na lang ng muka ko to para yon ang maramdaman ko.

Tapos tipong pag mapapatingin ka na, sa iba na titingin. In fairness, may ilang beses din naman na tinitignan ko sya at pag mahuhuli na nya ako, lumilipat na direction mata ko.

Nung gabing yon, sa mga napag usapan namin.. Naramdaman ko na parang This is it. Mukhang pupunta na sa malalim na relasyon to. Handa na ako maging love nga sya.

Nakatulog sya ang sarap ng pakiramdam kase nakayakap sya saken. At pag ginigising ko sya, ngumingiti sya at iki-kiss ako. Tapos biglang pipikit ulet. Matatawa ako at gigisingin ko na naman sya.

Nung hinahatid na nya ako pauwi, nakayakap ako sa kanya. Tinanong ko kung di ba sya nilalamig. Sabi nya hindi kase nakayakap daw ako sa kanya. Sabi ko kahit bingi ako narinig ko yon. Natawa kame parehas.

Masaya naman yun pag-celebrate ng second monthsary namin. I didnt get him anything kaya masama ng slight loob ko. Plan ko pag uwi ko na lang dito saka ako bibili and padadala ko na lang. Or babawi na lang ako for his birthday. Dami ko na naiisip iregalo sa kanya eh. Gusto ko sana bilihin yun gusto nyang bag sa Nike. Naisip ko rin itanong kung anong gusto nyang perfume. Or sana baka bilihan ko sya ng Havs or Sanuk. Kahit shorts or polo sana.

Ayoko makalimutan yun gabing yon. Kahit alam kong pinipilit namin parehong wag magkahiyaan, alam kong meron pa rin. Pero masaya pa rin ako at kasama ko sya.

Ang saklap, kase kung kelan handa na ako ibigay talaga pagmamahal ko, saka sya nag-desisyon makipaghiwalay.